Tag: Polski Ład
HomePolski Ład

Tag: Polski Ład

Prognoza Krajobrazu Fiskalnego na rok 2024: Oczekiwane Ograniczone Zmiany Podatkowe

W ostatnich latach początek każdego nowego roku często zwiastował lawinę zmian w prawie podatkowym.  Nowe przepisy były wprowadzane w życie szybko i krótko po ich ogłoszeniu.  Pierwsze tygodnie roku zazwyczaj poświęcone były analizie obszernych opracowań i podsumowań tychże zmian.  Podatnicy oraz specjaliści prawa podatkowego borykali się z ich zrozumieniem i prawidłowym ich wdrożeniem.

Odejście od „normy” w 2024 roku

Nadejście 2024 roku przynosi odstąpienie od tej praktyki.  Rok rozpoczyna się z zauważalnym ograniczeniem ilości zmian w prawie podatkowym.  Przedsiębiorcy i praktycy podatkowi nie są zmuszeni do kontynuowania dotychczasowej rutyny i wgłębiania się w obszerne opracowania, czy analizy dotyczące zmieniających się przepisów.  Chociaż nie ma radykalnej rewolucji w prawie podatkowym porównywalnej do inicjatyw takich jak Polski Ład, wyzwania dla podatników w nadchodzącym roku z pewnością nie są banalne.

Krajowy System e-Faktur wchodzi na scenę

Wydaje się, że wielkie znacznie ma wprowadzenie w lipcu Krajowego Systemu e-Faktury.  Firmy mają za zadanie stworzyć, dostosowywać lub integrować swoje systemy księgowe tak aby umożliwić wystawianie i przesyłanie faktur w ramach systemu KSeF.  To zadanie wymaga dużo więcej pracy i wysiłku niż tylko dostosowania systemów księgowych.  Konieczne są odpowiednie modyfikacje dotyczące procesów fakturowania.  Przedsiębiorcy i profesjonaliści podatkowi z pewnością odczują ciężar tej nadchodzącej zmiany.

Obawy dotyczące jakości prawa podatkowego

Wraz z nadejściem 2024 roku postawa nowego rządu i Ministerstwa Finansów budzą optymizm.  Brak zapowiedzi kolejnych rewolucji w systemie podatkowym rodzi nadzieję na większą stabilność i przewidywalność.  To szczególnie istotne, biorąc pod uwagę poprzednie burzliwe lata, które były przyniosły wiele zmian utrudniających podejmowanie rozsądnych decyzji biznesowych.  Podatnicy oczekują, że nowy rząd będzie priorytetowo traktować prawa i interesy przedsiębiorców, sprzyjając bardziej partnerskiej debacie na temat potrzeb i oczekiwań biznesu.  Powinno się dążyć do stworzenia środowiska sprzyjającego rozwojowi firm, a nie tylko maksymalizacji obciążenia podatkowego.

Przegląd propozycji

Wiarygodność poszczególnych obietnic nowej koalicji zostanie poddana weryfikacji podczas prac nad kluczowymi kwestiami związanymi z opodatkowaniem biznesu.  Zagadnienia takie jak korekta systemu opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorców, powrót do składek jednorazowych, nowe definicje budynków dla celów opodatkowania nieruchomości, będą swego rodzaju papierkiem lakmusowym.  Obecna definicja przestanie obowiązywać na koniec roku w wyniku uznania jej przez Trybunał Konstytucyjny za niekonstytucyjną.  Równie kluczowe będzie uchwalenie ustawy zgodnej z dyrektywą UE dotyczącą tzw. globalnego minimalnego podatku od korporacji, mającego wpływ na większe przedsiębiorstwa.

Czas na strategiczną ocenę

Rok 2024 powinien stanowić okazję do rozważenia zmian wadliwych przepisów podatkowych, eliminacji nieścisłości i uproszczenia uciążliwych procedur i obowiązków raportowania.  Głównym celem powinno być doskonalenie, a nie rewolucja w systemie podatkowym.

Podstawowe warunki skorzystania z podatku estońskiego zmienione przez Polski Ład. Warszawa, dnia 24 stycznia 2022 r.

  1. Podstawowy cel przepisów o podatku estońskim i wynikająca z tego korzyść

Wejście z dniem 1 stycznia 2022 r. zmian do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzw. Polski Ład) spowodowało, iż korzystanie z tzw. podatku estońskiego stało się prostsze i bardziej atrakcyjne.  Spółki, które chcą reinwestować wypracowane przez siebie zyski mają obecnie do dyspozycji bardzo atrakcyjny mechanizm zaoferowany przez samego ustawodawcę.  Spółka nie zapłaci podatku dochodowego dopóki jej zysk nie zostanie wypłacony, rozsdysponowany, użyty lub wykorzystany w inny sposób (np. wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, niektóre płatności na rzecz wspólnika wypłacone na podstawie umowy o pracę, zlecenie czy dzieło). 

Jeżeli zysk spółki zostanie w jakikolwiek sposób wypłacony, rozsdysponowany, użyty lub wykorzystany w inny sposób, spółka płaci wówczas:

–          10% podatku jeśli jest tzw. małym podatnikiem lub rozpoczyna prowadzenie działalności;

–           20% w pozostałych przypadkach.

  1. Ogólne (podstawowe) warunki do skorzystania z podatku estońskiego (CIT estoński) zmienione przez Polski Ład
  1. Spółka obowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w odpowiedni sposób.
  • Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika.
  • Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji.
  • Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać spółka jeżeli ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która spełnia łącznie następujące warunki:

–          mniej niż 50% przychodów spółki (w tym VAT), osiągniętych w poprzednim roku podatkowym pochodzi z: z wierzytelności, z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, z części odsetkowej raty leasingowej, z poręczeń i gwarancji, z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, z transakcji z podmiotami powiązanymi, gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

–          spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym (w przypadku spółki będącej małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem wystarczające jest zatrudnianie 1 osoby w przeliczeniu na pełne etaty) lub ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw (ok. 5885,75 zł x 3 = 17.657,25 zł) z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na spółce ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek na ubezpieczenia społeczne (w przypadku spółki będącej małym podatnikiem, w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem wystarczające jest ponoszenie miesięcznych wydatków w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw (ok. 5885,75 zł) z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę 1 osoby)

–          udziałowcami spółki są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

–          spółka nie posiada udziałów w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

–          nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a[1] i 1b[2] ustawy o rachunkowości;

–          złoży w odpowiednim terminie zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem (zawiadomienie może zostać złożone również przed upływem roku podatkowego, jeżeli na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego pierwszy miesiąc opodatkowania ryczałtem podatnik zamknie księgi rachunkowe oraz sporządzi sprawozdanie finansowe zgodnie z przepisami o rachunkowości).

  • Możliwości opodatkowania ryczałtem nie mają następujący podatnicy:

(i)        przedsiębiorstwa finansowe;

(ii)       instytucje pożyczkowe;

(iii)     podatnicy osiągających dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu;

(iv)      podatnicy postawieni w stan upadłości lub likwidacji;

(v)       podatnicy, którzy (w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia utworzenia) zostali utworzeni:

(a)        w wyniku połączenia lub podziału albo

(b)       przez podmioty wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału, składniki majątku uzyskane w wyniku likwidacji innych podatników albo

(c)       jeżeli zostało do niego wniesione: przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro,

(vi)      podatnicy, którzy (w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym nie krócej jednak niż przez okres 24 miesięcy od dnia dokonania podziału albo wniesienia wkładu):

(a)        zostali podzieleni przez wydzielenie albo

(b)       wnieśli do innego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku o wartości przekraczającej łącznie równowartość 10 000 euro lub składniki majątku uzyskane w wyniku likwidacji innych podatników;

(vii)     ograniczenia opisane w punktach (v) i (vi) stosuje się również do spółek przejmujących lub otrzymujących wkład niepieniężny.

Należy pamiętać, że przed podjęciem decyzji o skorzystaniu z ryczałtu należy dokonać starannej analizy sytuacji spółki pod kątem spełnienia warunków szczegółowiej określonych w ustawie.  Takiej analizy zdecydowanie warto dokonać gdyż może ona być bramą do wejścia w obszar nowych biznesowych możliwości.

Bernard Łukomski
radca prawny
doradca podatkowy

[1] Sprawozdania finansowe emitentów papierów wartościowych dopuszczonych, emitentów zamierzających ubiegać się lub ubiegających się o ich dopuszczenie do obrotu na jednym z rynków regulowanych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą być sporządzane zgodnie z MSR.

[2] Sprawozdania finansowe jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, w której jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR, mogą być sporządzane zgodnie z MSR.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne – brak obowiązku opłacania składek na ZUS i składki zdrowotnej. Warszawa, dnia 8 grudnia 2021 r.

W pewnych sytuacjach otrzymywanie przez udziałowca (akcjonariusza) wynagrodzenia z tytułu wykonywania na rzecz spółki określonych świadczeń niepieniężnych może nie rodzić obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Dodatkowo, w przyszłym roku, tj. po wejściu w życie tzw. Nowego Ładu, od takiego wynagrodzenia może nie być naliczana i pobierana składka zdrowotna.

Zgodnie z art. 356 i art. 176 Kodeksu spółek handlowych wspólnicy (wspólnicy) będący osobami fizycznymi mogą być zobowiązani do świadczenia świadczeń niepieniężnych, które powtarzają się w każdym miesiącu kalendarzowym i polegają na wykonywaniu określonych czynności (np. usług) na rzecz spółki.

Powyższe regulacje pozwalają na stworzenie określonych relacji pomiędzy akcjonariuszem (wspólnikiem) a firmą, które pozwalają na osiągnięcie obopólnych korzyści. Zobowiązanie wspólników do określonych, powtarzalnych świadczeń niepieniężnych, zapisane w statucie (umowie) spółki, jest dodatkowym obowiązkiem, którego wykonanie ma przyczynić się do realizacji celów spółki. Spółka zyskuje korzyść pewności otrzymania określonych korzyści, a wspólnik (akcjonariusz) otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie, niezależnie od tego, czy spółka wykazuje zysk czy stratę na koniec roku obrotowego.

Katalog tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych nie zawiera w swej treści osób fizycznych wykonujących za wynagrodzeniem powtarzające się świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 i art. 356 Kodeksu spółek handlowych wyłącznie na podstawie postanowień statutu spółki.

Tym samym, samo wykonywanie przez akcjonariuszy (wspólników) świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem nie powoduje powstania tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, w konsekwencji wypłacane wynagrodzenie nie rodzi obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne”.

Świadczenia niepieniężne, o których mowa w umowie (statucie) spółki, a do których zobowiązani mają być wspólnicy (akcjonariusze), mają charakter świadczeń powtarzających się co, jak się wydaje, implikuje iż nie są i nie powinny być one świadczeniami o charakterze ciągłym.

Natomiast bez znaczenia powinien być fakt, czy wspólnik (akcjonariusz) otrzymujący wynagrodzenie za wykonywanie świadczeń niepieniężnych jest dodatkowo zatrudniony na podstawie umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej ze spółką lub innym podmiotem.

Podsumowując, katalog tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń nie zawiera w swej treści osób fizycznych wykonujących, za wynagrodzeniem, powtarzające się świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 lub art. 356 Kodeksu spółek handlowych wyłącznie na podstawie umowy (statutu) spółki. W konsekwencji samo wykonywanie przez te osoby świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem nie powoduje powstania tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych Tym samym wypłacane w oparciu o art. 176 lub art. 356 Kodeksu spółek handlowych wynagrodzenie nie powinno rodzić obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia zdrowotne.

Powyższe stanowisko i rozumienie przepisów zostało potwierdzone przez ZUS interpretacjach z 2019 r. oraz 2018 r.

Bernard Łukomski
radca prawny
doradca podatkowy
tel. 608093541

Ukryta dywidenda – nowe ograniczenia kosztów uzyskania przychodów według Polskiego Ładu. Warszawa, dnia 14 września 2021 r.

Najnowszy projekt Polskiego Ładu przewiduje obszerną nowelizację ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.  Część tej nowelizacji dotyczy ograniczenia w zaliczaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Projektowane zmiany przewidują uchylenie art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.  Przepis ten w obecnym kształcie nakazuje wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów, między innymi, koszty:

  • usług doradczych,
  • badania rynku,
  • usług reklamowych,
  • zarządzania i kontroli,
  • przetwarzania danych,
  • ubezpieczeń,
  • gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  • wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania, między innymi, z praw autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, know-how.

Powyższy nakaz ma zastosowanie o ile wydatki te ponoszone są na rzecz podmiotów powiązanych oraz przekraczają określony poziom.

Ograniczenie, powyższe nie ma jednak zastosowania w przypadku kosztów usług bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.  Innymi słowy, zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od wykazania, że wydatek ten jest bezpośrednio związany z wytworzeniem produktu (towaru lub usługi).  Uchylenie art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zniesie wymóg wykazania bezpośredniego związku pomiędzy wydatkiem na nabycie usługi a wytworzeniem produktu (towaru lub usługi).

Niestety, w Polskim Ładzie proponuje się wprowadzenie nowego, bardziej restrykcyjnego – jak się wydaje – ograniczenia poprzez nowelizację art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.  Nowe ograniczenie ma wprowadzić zakaz zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu tzw. ukrytej dywidendy wypłaconej w związku z wykonaniem pewnych świadczeń przez podmiot powiązany.

Zgodnie z projektem ustawy (Polski Ład) koszty będą stanowić ukrytą dywidendę, jeżeli:

  • wysokość tych kosztów lub termin ich poniesienia w jakikolwiek sposób będzie uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku

lub

  • racjonalnie działający podatnik nie poniósłby takich kosztów lub mógłby ponieść niższe koszty w przypadku wykonania porównywalnego świadczenia przez podmiot niepowiązany

lub

  • koszty te obejmą wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika (akcjonariusza) lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem (akcjonariuszem) przed utworzeniem podatnika.

Co prawda, ograniczenia wymienione w lit. (b) i lit. (c) powyżej nie będą miały zastosowania jeżeli suma poniesionych w roku podatkowym kosztów stanowiących ukrytą dywidendę, będzie niższa niż kwota zysku brutto w rozumieniu przepisów o rachunkowości, uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku finansowym podatnika.  Niestety, uzależnienie wynagrodzenia powiązanego podmiotu od zysku osiągniętego przez podatnika, tj. ograniczenie wymienione w lit. (a), nie znajduje akceptacji w świetle proponowanych zmian.

Dokonując analizy zawartych umów warto więc zwrócić przede wszystkim uwagę na to, czy wynagrodzenie płacone powiązanemu usługodawcy nie jest „w jakikolwiek sposób” uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika (np. spółkę) lub od wysokości tego zysku.  Sformułowanie to (tj. „w jakikolwiek sposób”) wydaje się na tyle szerokie i pojemne, że może stanowić potencjalne źródło sporów z organami podatkowymi.  Również istnienie „jakiegokolwiek” związku pomiędzy „terminem poniesienia kosztu” a „osiągnięciem zysku” może stanowić kolejne źródło sporów podatników z administracją skarbową.  Każdy przecież wydatek aby stanowić koszt podatkowy musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu.  Z kolei uzyskanie przychodu wiąże się siłą rzeczy z powstaniem zysku.  Pozostaje mieć nadzieję, że wyrażenie „w jakikolwiek sposób” nie będzie interpretowana tak szeroko.

Bernard Łukomski
radca prawny
doradca podatkowy
tel. +48 608 093 541

 

Przestępstwo skarbowe i wyłączenie karania – art. 16a Kodeksu karnego skarbowego. Warszawa, dnia 10 września 2021 r.

Najnowszy projekt Polskiego Ładu przewiduje nowelizację art. 16a Kodeksu karnego skarbowego umożliwiającego uniknięcie odpowiedzialności karnej w zakresie wadliwego złożenia deklaracji podatkowej. Projektowany przepis zwolni z odpowiedzialności również osoby odpowiedzialne za przesłanie ksiąg.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem tego przepisu nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe jedynie ten, kto:

(1) złożył prawnie skuteczną, w rozumieniu przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa albo w rozumieniu przepisów ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, korektę deklaracji podatkowej i
(2) w całości uiścił, niezwłocznie lub w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ, należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie.

Jednakże w przypadku deklaracji dotyczących osób prawnych trudno było sprawcy (tj. osobie fizycznej) spełnić wymóg „uiszczenia” należności publicznoprawnej (np. podatku VAT przypadającego do zapłaty przez spółkę). Członek zarządu, CFO, księgowy itp. nie mogą przecież płacić podatków ze swoich środków w imieniu zarządzanych przez siebie spółek. Projektowane brzmienie art. 16a kodeksu karnego skarbowego przewiduje więc jedynie konieczność uiszczenia należności bez żądania aby ta należność została uiszczona przez samego sprawcę.

Projektowany przepis stanowi, że jeżeli w związku z czynem zabronionym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, uniknięcie odpowiedzialności możliwie jest tylko wtedy, gdy należność ta została uiszczona niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie wyznaczonym przez finansowy organ postępowania przygotowawczego. Innymi słowy, konieczne jest zapłacenie podatku bez oczekiwania na jakiekolwiek wskazania w tym zakresie ze strony organów. Ważne jest jednak aby uiszczona kwota była w prawidłowej wysokości. W przeciwnym wypadku uniknięcie odpowiedzialności karnej nie będzie możliwe.

Ponadto projektowany przepis art. 16a kodeksu karnego skarbowego uściśla, kto może skorzystać z jego dobrodziejstwa wskazując, iż chodzi o sprawcę czynu zabronionego dotyczącego :
(1) złożenia deklaracji lub
(2) przesłania księgi.

Przepis w dotychczasowym brzmieniu definiował beneficjenta tej regulacji wskazując na tę osobę w sposób ogólny, poprzez odniesienie się do działań (czynności) ją ekskulpujących, podjętych post factum.

Co bardzo ważne, projektowany przepis doprecyzowuje, że zwolnienia z odpowiedzialności nie stosuje się, jeżeli przed złożeniem korekty deklaracji lub księgi wszczęto postępowanie przygotowawcze o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe lub ujawniono w toku toczącego się postępowania przygotowawczego to przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe.

Bernard Łukomski
radca prawny
doradca podatkowy
tel. +48 608 093 541

Ryczałt i podatek liniowy jednocześnie. Ryczałt i podatek liniowy równolegle. Warszawa, dnia 27.08.2021 r.

Zdarza się, że podatnicy opłacający podatek liniowy (stawka 19%) prowadzą działalność, która – przynajmniej w części – mogłaby być opodatkowana niższą stawką podatku, tj. podatkiem zryczałtowanym (np. 8,5% lub nawet 3%).  Zastosowanie takiego rozwiązania przez przedsiębiorcę mogłoby znakomicie zmniejszyć jego obciążenia podatkowe zarówno w kontekście obecnych przepisów, jak i proponowanych rozwiązań Polskiego Ładu.

Jak wiadomo Polski Ład ma wprowadzić dodatkowy podatek – tzw. składkę zdrowotną, która ma być obliczana jako procent od dochodu.  W przypadku podatników opłacających podatek liniowy stawka ta ma być większa niż w przypadku podatników opłacających podatek zryczałtowany.  Uważna analiza przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne prowadzi do wniosku, iż takie rozwiązanie jest możliwe i dopuszczalne.

Okazuje się, że również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w wydanych przez siebie interpretacjach, że dopuszczalne jest aby jedna i ta sama osoba płaciła w odniesieniu do części swojej działalności podatek liniowy, w odniesieniu do innej części podatek zryczałtowany.

Przyjmuje się, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłączają – pod pewnymi warunkami – rozwiązania, w ramach którego prowadzący działalność gospodarczą samodzielnie będzie opłacał tzw. podatek liniowy, a z innej działalności będzie korzystał z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przede wszystkim podatnicy mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych pod warunkiem, że osiągnięte w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody nie przekroczą 2 000 000 euro, rozpatrywane oddzielnie w odniesieniu do każdej prowadzonej działalności.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie przewidują wyłączenia z opodatkowania w formie ryczałtu podatników prowadzących inną pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. na zasadach ogólnych – tj. opodatkowanej według skali lub w formie podatku liniowego).

Podkreślić należy, że wybór sposobu opodatkowania określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. podatek liniowy) dotyczy wyłącznie form prowadzonej działalności, do których mają zastosowanie przepisy tejże ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  Oznacza to jedynie, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że nie jest dopuszczalne opodatkowanie części działalności według skali podatkowej a pozostałej części podatkiem liniowym.

 

Bernard Łukomski
radca prawny
doradca podatkowy
tel.: 608093541